sett herifrå

For nokre dagar sidan kommenterte eg på facebook-sida til Fakkeltoget i Samnanger ei av sakene som denne veka skulle handsamast av formannskapet vårt her i Samnanger. Saka handla om at barnevernsleiaren vår har valt å gå rettens veg for å få kommunen til å dekka utgifter til advokat-hjelp – som han på eiga hand hadde skaffa seg for å vera på offensiven i høve til nettopp kommuneleiinga.

Etterpå oppdaga eg at innkallinga til formannskapsmøtet også inneheldt ei anna sak som ser ut til å vera svært interessant. I sakslista står det mellom anna følgjande: AMU har motteke og handsama: «Varsling om uforsvarleg arbeidsmiljø i eining for sosial og helse og sentraladministrasjonen. Tilsette vert mobba av øvste arbeidsgjevar kommunestyret.»

Det er nesten slik at ein må blinka litt med augene for å sjekka om ein verkeleg såg rett. AMU har altså handsama og vidaresendt ei varsling som går ut på at kommunestyret har mobba tilsette i kommunen!! Dette høyrest i sanning merkeleg ut, og det vert naturleg å spørja seg kva og kven denne mobbesaka gjeld.

For oss som står utanfor, vert det naturleg å tenkje gjennom kven som mogelegvis kan kjenna seg urettferdig handsama i saker som har vore oppe i kommunestyret den siste tida. Ei bestemt sak stikk seg då fram: Barnevernsregimet. Og tenkjer ein først på barnevernsregimet, så skal det i neste omgang ikkje så mykje fantasi til for å trekkja den slutninga at det kanskje kan vera dei to som på forsommaren ikkje fekk dekka advokat-utgiftene sine (i kommunestyremøtet i juni) som no prøver å slå tilbake med å koma med skuldingar om mobbing.

At dei to i så fall må ha sin eigen spesielle definisjon av ordet «mobbing», det vert ei anna sak. Det opplevest nemleg som umogeleg å få deira definisjonsvariant til å stemma med meir offisielle definisjonar. Den svenske forskaren, Heinz Leyman definerer mobbing på arbeidsplassen som fiendtleg og uetisk kommunikasjon (eller handlingar) retta mot ein bestemt tilsett minst ein gong i veka i ein periode på minst eit halvt år. Også andre ekspertar på området stadfestar at mobbing inneber handlingar av relativt høg frekvens og over lang tid. Det må dessutan kunna skildrast kva dei uetiske handlingane går ut på.

Ein advokat som heiter Sigrun Sagedahl har skrive ein informativ artikkel om mobbing, der ho spesielt nemner at ei undersøking konkluderte med at sjefar er dei verste mobbarane. Her tok ein utgangspunkt i eit spørsmål til ei utval tilsette, om dei kjenner seg mobba. På ei anna side understrekar Advokat Sagedahl at det å kjenna seg mobba, etter hennar oppfatning ikkje alltid er synonymt med det å verkeleg verta mobba. Ho seier følgjande: En leders saklige og berettigede beslutning i strid med en ansatt sine ønsker er ikke mobbing, selv om min erfaring er at ansatte ofte oppfatter det slik.»

Vidare seier ho: «Det er en vanskelig – ikke minst bevismessig – grensegang mellom en sjefs korrekte og rettmessige håndtering av en vanskelig personalsak (el. vanskelig konflikt mellom ansatte) og sjefens mobbing av ansatte. Ikke sjelden kommer det fram påstander om mobbing i forbindelse med disiplinærreaksjoner eller andre beslutninger i strid med en ansatts ønsker.»

Dersom «mobbeoffera» er dei to som ikkje fekk dekka advokat-utgiftene sine, så er det grunn å tru at Advokat Sagedahl sine ord er svært så relevante her. Det er liten grunn til å trua at kommunestyrerepresentantane har gjort seg skuldige i fiendtlege og uetiske handlingar av relativt høg frekvens og over lang tid! Dei har nok oppført seg korrekt, men altså ikkje slik som klagarane har ønskt.

Det verkar uansett drastisk at AMU krev at det no skal gjennomførast ein «faktaundersøking» som vil kosta 200 tusen kroner. Litt rart at noko så absurd vert sendt over til formannskapet. Er verkeleg dei offentlege reglane slik at AMU straks dei mottek eit varsel, må krevja at det vert gjennomført ein dyr undersøking? Kva vert då vitsen med å ha eit AMU?

Har ikkje AMU høve til å luka ut (og ikkje vidaresenda til formannskapet) «mobbesaker» som umogeleg kan stemma med definisjonen på mobbing? Det er då vel rimeleg å tru at AMU må kunna diskutera saka med «mobbe-ofra» før ein krev pengar til omfattande undersøking? Har AMU hatt eit møte med dei det gjeld? Har AMU motteke grundig skriftleg eller muntleg informasjon om kva dei vedvarande fiendtlege og uetiske handlingane har gått ut på. Visst ikkje slik informasjon kunne leggjast fram, burde vel AMU kunna ha stoppa det heile?

I AMU sit også ordføraren og varaordføraren, altså dei to fremste representantane for den parten som er klaga for mobbing. Det er interessant. Sa dei seg inhabile i den aktuelle saka? Dersom dei var med på handsaminga i AMU, sender det eit signal om at klagarane kanskje berre var ute etter den delen av kommunestyret som utgjorde fleirtalet som gjekk mot refusjon av advokat-utgiftene (ordføraren og varaordføraren tilhøyrde nemleg det vesle mindretalet som ville betala advokathonorara). I så fall vert varselet om mobbing nesten som ein hemnaksjon. Slikt bør få vidare konsekvensar, men ikkje for kommunestyrerepresentantane.

Meir og meir får det til å verka som om kommuneleiinga i Samnanger er noko ute av kontroll. Dette er flaut for oss alle, uansett kva side ein måtte stå på i dei ulike sakene. Ein kan få den same kjensla som ein kan få når ein er på fjorden og fiskar og har enda opp med ein stor svase i båten; ein har mest lyst til å kasta det heile på sjøen. Eg kjenner at eg vert meir og meir for kommunesamanslåingar. For meg var det fullstendig utenkjeleg for ein del år sidan.