Farshjarta
I ei gravferd nyleg vart ei strofe frå Lina Sandell sin song, Blott en dag, sitert. Då vart eg minna om at eg for ein del år sidan leita fram litt informasjon om Lina Sandell (for å gi det vidare til Rune Larsen).
Mange kjem gjerne med ein «kort-versjon» om at Lina Sandell i sin originale tekst skreiv: «Han som bär för mig en moders hjärta…» (om Gud). Det er sikkert eit fint argument i tida å kunna visa til at Lina Sandell var ei kvinne som på einskilde måtar var forut for si tid.
Men det eg fann ut den gongen, og som eg ved eit nytt internettsøk i dag ser at mange har nemnt også nokså nyleg, det er at det Lina Sandell i sitt originale dikt faktisk skreiv: «Han, som har mer än modershjärta». Då reagerer eg litt når folk lagar den «kortslutninga» at Lina Sandell skreiv: «Han som bär för mig en moders hjärta…». Denne «tids-rette» formuleringa tilfører oss mykje mindre enn den originale formuleringa.
Den originale formuleringa får sjølvsagt tankane våre med ein gong over til Jes 49:15: «Gløymer vel ei kvinne brystbarnet sitt, så ho ikkje forbarmar seg over sonen ho fødde? Om endå dei kunne gløyma, så gløymer ikkje eg deg.» Dette vert noko mykje, mykje djupare!
Eg for min del kjem nok aldri til å byta ut «faders» med «moders». Skulle eg ha endre på noko, så ville eg ha endra det til noko i retning av «…… Min Faders Hjärta». For meg har det nemleg blitt slik at formuleringa «Han som bär för mig en faders hjärta», ikkje lenger handlar om «en» tilfeldig «fader» (sjølv om det vel er det som direkte ligg i formuleringa), men om Min Himmelske Far – først og fremst slik Sonen, Jesus Kristus, har gjort han kjent for meg.
