sett herifrå

Avkristningslokomotivet, Ap, fornektar seg ikkje! No har Ap sin kyrkjeministar, Rigmor Aasrud, gjort det kjent at det nok ikkje vert skilje mellom stat og kyrkje neste år – slik ein var inne på. Grunnen er at ein fryktar at kyrkja ikkje vert «demokratisk» nok. Problemet er nemleg at det ved det siste kyrkjevalet var for liten oppslutnad.

Slik Ap ser det, vert det dermed ein «fare» for at det i hovudsak vil vera «spesielt interesserte» – altså aktive kristne! – som kan koma til å styra kyrkja. Og det er klart at Ap ikkje ønskjer dei kristne (sjølve) skal styra Jesu Kristi kyrkje i Norge. Skal kyrkja sleppa meir fri frå staten, så må det for all del sikrast at svært mange som eigentleg ikkje bryr seg særleg om Guds ord og Jesus (og kanskje til og med ikkje kjenner Jesus særleg personleg), er med og styrer!

Ap ønskjer seg ikkje ei kyrkje som set fremst det å tena og æra Gud. Dei ønskjer seg ei «folkekyrkje» som først og fremst skal tena «folket» og som er open for alt det eit «demokratisk fleirtal» i folket ønskjer å leggja inn i henne. Det betyr sjølvsagt ikkje at Ap ikkje vil at kyrkja skal kunne tilby ei høgtidleg stemning ved visse høve, til dømes i gravferda til prominente personar. Ved slike høve kan sjølvsagt også Gud nemnast – men for all del ikkje noko om at Jesus er vegen, sanninga og livet og at ingen kjem til Faderen utan ved han!

Eg held det ikkje som usannsynleg at det som no står høgt på ønskjelista til regjeringa, er ein kvinneleg biskop i homofilt partnerskap og med adopterte born. Dette ville nok vera ei form for «oppmyking» som ville vera i «god» Ap-ånd.

Vert det like dårleg oppslutnad om kyrkjevalet til hausten, så kjem nok altså Ap til å krevja å få halda si klamme, tunge hand over Den norske kyrkja framleis.